فینگرفود
فینگرفود ،غذای انگشتی در طی سال ها بوده است. آنها زیبایی و ظرافت بیشتری کسب کرده اند.
غذاهای متنوعی در این مفهوم نقش داشته و فینگرفودهای جدیدی را برای لذت بردن همه ایجاد می کنند. امروز، هزاران دستورالعمل و فینگرفود مختلف وجود دارد.
غذاهای انگشتی بخش مهمی از گردهمایی ها، رویدادها و میهمانی های اجتماعی در سراسر جهان بوده اند. این روزها، در بسیاری از منوها canapés و پیش غذاها وجود دارند.
آنها می توانند موادغذایی ساده ای مانند پنیر و ژامبون روی یک تکه چوب یا از ترکیبات پیچیده تری باشند که منجر به فوران طعم و مزه در دهان شوند. بیایید با جزئیات به غذاهای انگشتی بپردازیم.
فینگرفود چیست و چرا ایجاد شد؟
در اصل، این ها غذاهایی هستند که می توانید بدون استفاده از ظرف یا کارد، چنگال و قاشق و با یک دست آنها را میل کنید.
اگر می خواهید چیزی بخورید، تمام کاری که باید انجام دهید این کار را با انگشتان دست خود انتخاب کرده و آن را در دهان خود قرار می دهد.
به همین دلیل به آن ها غذاهای انگشتی (finger food) گفته می شود.
مکان پیدایش غذاهای انگشتی معلوم نیست ولی روشن است که چرا آنها به وجود آمده اند، مردم می خواستند غذا بخورند در حالی که هنوز از دست دیگر خود استفاده می کردند.
در جاهای مختلف جهان، نسخه های ویژه ی خود را در این زمینه دارند.
اندازه ی مناسب برای فینگرفود
یک فینگرفود مناسب نباید آن قدر بزرگ باشد که خلاف آداب غذا خوردن باشد، می تواند به اندازه ی یک لقمه باشد یا طوری باشد که بشود آن را به صورت دو یا چند تکه خورد یا می تواند کوچک باشد.
پیشینه
یک استدلال این است که غذاهای انگشتی از زمانی که بشر می خوردند وجود داشته است. بعلاوه هزاران سال پیش هیچ ظرفی یا مانند آن وجود نداشت.
با این وجود چندین نکته کلیدی در تاریخ وجود دارد که غذاهای انگشتی را با هویت منحصر به فرد خود به رسمیت می شناسند.
ساندویچ در اروپا
بدون شک ساندویچ معروف ترین و پرطرفدارترین غذای انگشتی (فینگرفود) است که امروزه در دسترس است، گرچه ممکن است برخی اصلا آن را این چنین تصور نکنند.
این غذا به عنوان یک غذای انگشتی شروع به کار کرد و تاریخچه ی کمی جالب در پشت آن وجود دارد.
در حالی که بیشتر تاریخ نویس های مواد غذایی بر این عقیده اند که ساندویچ ها حتی قبل از معروف شدن به نام کنونیشان نیز وجود داشته اند اما ساندویچ هایی که اکنون می خوریم می توان بهEarl of Sandwich (ال سندویچ) نسبت داد.
طبق داستان، لرد جان مانتگیو (Lord John Montagu)، چهارمین ال (ارل) سندویچ، قمارباز مشتاقی بود.
یک روز، طی یک قمار 24 ساعته طولانی در سال 1762، ال وقتی که مجبور شد کارت ها را برای خوردن غذا تنظیم کند ناامید شد.
او خواست که آشپز او چیزی را تهیه کند که بتواند با یک دست آن را بخورد. آشپز برای تحقق خواسته ی اوعجله کرد و گوشت را با برش های نازک در دو تکه نان به او داد.
آن غذا یک ضربه فوری بود.مدت طولانی است که مواد غذایی شبیه ساندویچ ها وجود دارند.
در حقیقت، برخی از تاریخ نویس ها گمان می کنند که ال در طی تور اروپای شرقی و دریای مدیترانه، نان های pita وغذاهای شبیه ساندویچ را دید.
او به احتمال زیاد این مفهوم را از آنها رونویسی کرده است. شواهد نشان می دهد که در یونان باستان و روم و نیز سایر کشورهای اروپایی نیز این غذا حضور داشته است.
canapé (کاناپه)
این مورد در اواسط دهه 1800 در فرانسه سرچشمه گرفته است و از طرف همه به عنوان غذای انگشتی پذیرفته شد. canapé به برش ها و تکه های نان بدون پوسته ی خارجی اشاره دارد که مواد غذایی روی آن قرا می گیرند.
وقتی سرخ شد، به آنهاkro͞oˌtän) croutons ، ورقه نازک نان برشته یا سرخ شده) می گویند. بر خلاف ساندویچ، که گوشت بین دو برش نان است، در canapé گوشت یا سایر مواد در بالای یک تکه نان قرار دارند.
مانند ساندویچ ها، می توان آنها را در ترکیب های مختلفی تهیه کرد.
این مورد همچنین در دوران ممنوعیت (Prohibition Era، در بازه ی 1920 تا 1933 در امریکا فروش نوشیدنی های الکلی ممنوع شد) در امریکا رایج شد.
چندین بار و باشگاه (bars and clubs) به طور زیر زمینی فعالیت می کردند. صاحبان بارمتوجه شدند که اگر مشتری های آنها را مست بگیرند، دچار مشکل خواهند شد.
به همین دلیل، آنها شروع به تهیه غذاهای انگشتی مانند canapés کردند. بعد از دوران ممنوعیت، به عنوان یک قسمت محبوب در منوها برای مهمانی های مختلف باقی ماند.
گشترش و پیشرفت
هزاران ساندویچ مختلف و canapés مختلف وجود دارد. انواع مختلفی از ترکیباتPanini (پانینی، یک ساندویچ که از نان ایتالیایی درست می شود)، سبزیجات و گوشت وجود دارد.
امروزه غذاهای انگشتی از تأثیرات ژاپنی، چینی، تایلندی، هندی، یونانی، فرانسوی، اسپانیایی و غیره الهام گرفته شده است.
بسته به رویداد، ممکن است غذاهای انگشتی را مانند برش های گوشت با پنیرهای مختلف، سوسیس های کوچک، بال مرغ، همبرگرهای کوچک و پای های گوشت های کوچک، سبزیجات و توفو (کشک سویا) روی ساندویچ های چند دانه ای (نان آن از چند غله درست شده) و سبزیجات انگشتی (veg fingers) و غیره پیدا کنید.
این صنعت دائما در حال پیشرفت و گام به جلو است.
پتانسیل زیادی برای آزمایش غذاهای انگشتی وجود دارد، به نظر دورمی رسد که سرآشپزها و متخصصان از ایجاد دستور العمل های جدید برای آنها دست بکشند.
بسته پذیرایی ایپک
منبع: h2g2.com
- ۹۸/۰۶/۱۶